Και βουλιάζουμε και βουλιάζουμε....

Ζω έναν εφιάλτη, όπως όλοι μας άλλωστε. Προσπαθώ να ξεφύγω... Λέω στον εαυτό μου πως όλα είναι ένα κακό όνειρο και θα ξυπνήσω. Σηκώνομαι όμως κάθε πρωί και τίποτα δεν έχει αλλάξει...μάλλον έχει...τα πράγματα συνεχώς χειροτερεύουν. Πάνω που νομίζεις πως πιάσαμε πάτο, γίνεται κάτι και η κατάσταση χειροτερεύει. Τις προάλλες ο τουητοφίλος Φώτης στο 'Σημειωματάριο' του, είχε ένα εξαιρετικό κείμενο με τίτλο 'λεφτά υπάρχουν'... Πόσες φορές το έχουμε πει, το έχουμε κοροϊδέψει;... Η φράση που αποτυπώνει, την κοροϊδία, την προδοσία, το βόλεμα: την κατάσταση που ζούμε! Ενας Πρωθυπουργός ανίκανος, ο πρόεδρος της αντιπολίτευσης μετριότατος και μια αριστερά που δεν έχει τίποτα να προτείνει...που έχει βολευτεί στο ποσοστό της. Το πλήρες αδιέξοδο! Και στην άκρη του τούνελ(για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση που ακούγεται συχνά)κανένα φως. Το ένα ψέμα διαδέχεται το άλλο, από παντού. Δεν ξέρεις ποιον να πιστέψεις.... Δημοσιογράφους; Πολιτικούς; Τους λεγόμενους ειδικούς αναλυτές; Ολοι είναι ειδικοί και ξέρουν πως θα βγούμε από την κρίση. Γιατί δε βγαίνουμε λοιπόν; Γιατί βουλιάζουμε κάθε μέρα και πιο βαθιά; Και δεν είναι μόνο η κρίση που ζούμε, είναι και ο φόβος που μας έχει καταλάβει. Η απαισιοδοξία! Φοβάμαι....φοβάσαι τα χειρότερα. Σ' αυτή τη χώρα μάθαμε να ζούμε μέσα στο φόβο, το φόβο για το αύριο. Μάθαμε να κλείνουμε το ρήμα φοβάμαι σε όλους τους χρόνους. Κάποτε έλεγα πως δε μου φτάνει μια ζωή να κάνω όλα όσα έχω ονειρευτεί. Εφτασα όμως σ' ένα σημείο που προσεύχομαι να μείνω όπως είμαι! Να μείνω όπως είμαι, γιατί τα χειρότερα έπονται.... Και αυτό είναι το τραγικό! Μου στέρησαν το όνειρο...... Πως να ονειρευτώ, όταν το παρόν είναι τόσο μαύρο; Μου μελάνιασαν την ψυχή... Τι σχέδια να κάνω για το αύριο όταν το σήμερα είναι τόσο σκοτεινό; Πως να ζήσω σ' αυτή τη χώρα που βουλιάζει συνεχώς; Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος ικανός να αναλάβει αυτή τη ριμάδα την πατρίδα μου; Να μου επιτρέψει να ξανακάνω όνειρα; Να φανταστώ πως υπάρχει μέλλον και είναι καλύτερο; Τόσοι πολλοί ανίκανοι, ή ακόμα χειρότερα αδιάφοροι, για την έρμη την Ελλάδα. Εχουμε ακούσει τόσα πολλά κι έχουμε δει τόσα λίγα που ακόμα κι αν εμφανιζόταν κάποιος να αναλάβει...θα τον πιστεύαμε; Μετά από τόση κοροϊδία ποιον να πιστέψεις; Οι Αγγλοσάξονες λένε πως κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει... Τόσο λίγο λοιπόν αξίζουμε; Βλέπεις σα να μας κοντράρει και ο καιρός. Μάης μήνας και θυμίζει φθινόπωρο. Πού είναι οι λιακάδες και οι ζέστες; Σα να μη θέλει να έρθει το καλοκαίρι. Λες και είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε έναν αιώνιο χειμώνα μεταφορικά και κυριολεκτικά!