Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Χρωστούσα τις απαντήσεις στη ΛΙΑΚΑΔΑ καιρό τώρα...

Τη μουρμούρα δε θα τη γλιτώσω αλλά ελπίζω να την καλοπιάσω......

Φαντάζομαι πως τώρα πια δεν έχει νόημα να κάνω δικές μου ερωτήσεις ούτε να προσκαλέσω άλλους 11.

Χρωστάω και στο SoDurk απαντήσεις....

Ελπίζω σύντομα να τις απαντήσω κι αυτές!

Οχι δεν ελπίζω, δίνω το λόγο μου!!!

    1. Αν ήσουν κάποιο ρόφημα, ποιό θα ήταν αυτό;

    Ο πιο εκλεκτός καφές! Γαλλικός με λίγο γάλα γλυκός, όχι πολύ γλυκός αλλά πολύ ζεστός, καυτός..... Κόκκινο κρασί...

  1. Αν ήσουν κάποια ώρα της ημέρας, ποιά;

    Νωρίς το πρωί....όταν όλοι οι άλλοι κοιμούνται...... Η ώρα εκείνη που ο ήλιος διαπερνά κάθε σημείο του κορμιού μου... ή βράδυ...

  1. Αν ήσουν φυσικό φαινόμενο;

    Ηφαίστειο!!!!! Ηφαίστειο...

  1. Αν ήσουν ένα έπιπλο μέσα στο σπίτι, ποιό θα ήσουν;

    Βιβλιοθήκη.....γεμάτη με τ' αγαπημένα μου βιβλία!

  1. Αν μπορούσες να αλλάξεις το τέλος μιας ταινίας, ποιά θα ήταν αυτή;

    Before the Sunset θα αντάλλασσαν τηλέφωνα πριν χωριστούν. Τιτανικός

  1. Αν δημιουργούσες ένα φιλοσοφικό ρεύμα, πως θα το ονόμαζες;

    Περισσότερες ώρες την ημέρα!!! 24 δεν είναι αρκετές! Δεν είμαι της φιλοσοφίας είμαι της δράσης...

  1. Ποιό τίτλο θα έδινες στη ζωή σου, μέχρι αυτή τη στιγμή που ζεις;

    ΒΑΡΙΕΜΑΙ!

    8

  1. Αν ήσουν μια γεύση στον ουρανίσκο μου, ποιά θα ήταν αυτή;

    Του φιλιού του....... Σοκολάτα...

    1. Αν είχες γεννηθεί τυφλός, τι όνειρα θα έβλεπες;

      Νομίζω ασπρόμαυρα, με αποχρώσεις γκρι... έβλεπα? Δεν ξέρω...

    1. Αν ήσουν φονικό όπλο, ποιό θα ήσουν;

      Ασπρο χάπι άοσμο, άγευστο....

      α ιταλικά αυτό σημαίνει ;)

    1. Σκέψου πριν πηδήξεις ή πήδα πριν σκεφτείς;

      Πήδα γρήγορα!!!

      Αφού θα πηδήξω γιατί να υποφέρω με σκέψεις πριν...άσε που θα δειλιάσω:P

Αυτάααα Λιακαδούλα μου μη με μαλώσεις.....καθυστέρησα το ξέρω........

ΥΓ Ξέρετε πως αύριο αλλάζει η μορφή του blogger;

ΥΓ2 Εγώ που δε θέλω να αλλάξει μπορώ να κάνω κάτι; Αν ξέρει κάποιος παρακαλώ ας μου πει...ευχαριστώ

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Η δύναμη των λέξεων....

Κρατάμε σκέψεις, προβλήματα, θυμό....
Τα κρατάμε μέσα μας.....
Δεν είναι υγιές.....
Δεν τα λέμε όμως.
Γιατί όταν βγουν από το στόμα.....
Οταν οι σκέψεις, ο θυμός....
Οταν γίνουν γράμματα κι ενωθούν και φτιάξουν λέξεις.....
Οταν βγουν κι ακουστούν....
Τότε είναι αληθινά!
Αυτά που κρατάμε μέσα μας και παριστάνουμε πως δεν ισχύουν....
Μόλις ακουστούν, είναι αυτόματα αλήθειες.
Πόσο περίεργο είναι τελικά....
Αν δεν το πεις, δεν το ξεστομίσεις δεν υπάρχει!
Πόσες φορές δεν είπες κουβέντες μες το θυμό;....
Μόλις τις ξεστομίσεις τελείωσε, δε γυρνάνε πίσω.
Και ξαφνικά βρίσκεσαι μπροστά σε μια αλήθεια που κρυβόταν(!)
Μια αλήθεια που πονά περισσότερο τώρα από πριν(;)
Τώρα έχεις να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες όσων ειπώθηκαν.
Αυτά που δε χρειάζεται να τα συζητήσεις γιατί απλά δεν υπάρχουν.
Ολα αυτά αυτόματα και ξαφνικά είναι αληθινά!!.....
Εντάξει δεν είναι υγιές να κρατάς πίκρα και θυμό μέσα σου.......
Αλλά πως αντιμετωπίζεις την κόλαση που ξεσπά μόλις τα ξεστομίσεις;
Πως αντιμετωπίζεις και τον άλλον που τ' ακούει;
Και αναρωτιέμαι....
Τι είναι προτιμότερο;
Να τρώγεσαι με τις σκέψεις μέσα σου;
Η να τις ξεστομίζεις και να συνειδητοποιείς πως είναι αλήθειες;
Οσο και να υποφέρεις κρατώντας θέματα μέσα σου....
Υπάρχει και η πιθανότητα να μην υπάρχουν(;).....
Να είναι μόνο δικά σου, στο μυαλό σου...
Οταν το πεις τελείωσε το 'μπορεί'......
Δεν υπάρχει πια 'μπορεί'.....
Ετσι είναι!
Πόσο περίεργα λειτουργεί ο εγκέφαλος.....
Κρατάς την πίκρα μέσα σου...πονάς......
Το λες, το ακούς και πονάς πάλι.....
Είναι να μην το πεις......
Να μην ακουστεί και γίνει αλήθεια!!

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Οι δικοί σου άνθρωποι;...

Οι δικοί σου άνθρωποι.....
Συγγενείς ή φίλοι...
Οι άνθρωποι που αγαπάς περισσότερο.
Που έχεις συνδέσει τη ζωή σου μαζί τους......
Πως γίνεται αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι να σε πληγώνουν περισσότερο;
Επειδή τους αγαπάς;
Εκείνοι δε σ' αγάπησαν τελικά;
Ποτέ;
Ηταν πάντα έτσι;
Θα πρέπει να σβήσεις τη μισή ζωή σου;
Αν ήταν πάντα έτσι........
Μα πως είναι δυνατόν;
Πως γίνεται να μην έχεις καταλάβει;......
Να μην έχεις καταλάβει πως δε σ' αγαπούν......
Πονάω μόνο που το σκέφτομαι....
Γιατί δεν κατάλαβα;
Επειδή εγώ τους αγαπώ τόσο;...
Δεν ήθελα ούτε να φανταστώ την αλήθεια...
Γιατί δε μ' αγάπησαν;
Ολα ήταν ψέματα;
Πως μπόρεσαν να με πληγώσουν τόσο;
Γιατί οι άνθρωποι που αγαπούσα περισσότερο;
Φαίνεται αυτοί τελικά μπορούν......
Οι άνθρωποι που θεωρείς δικούς σου!
Σε ξέρουν καλύτερα....
Ξέρουν τα ευαίσθητα σημεία σου.
Και εκεί σε χτυπούν!
Πως μπορούν;
Δε θα καταλάβω ποτέ!
Εγώ δε μπορώ να σταματήσω να τους αγαπώ...
Κι αυτό είναι το πιο οδυνηρό.
Η απέραντη απογοήτευση που νιώθεις......
Φεύγει η γη κάτω απ' τα πόδια σου.
Χάνεις τους ανθρώπους σου!
Μα τελικά ήταν ποτέ δικοί σου άνθρωποι;..........

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Ο χειμώνας μέσα....

Ανοιξη!

Ανοιξη έξω...

Μέσα μου ο χειμώνας συνεχίζεται....

Βλέπω τη φωτογραφία της μαμάς μου και μοιάζει να με κοιτά...υποτιμητικά.

Λες κι έχω κάνει κάτι στραβό....

Τι δεν έκανα;

Τι έκανα λάθος;

Γιατί με κοιτά έτσι η μαμά;

Δεν τα χω χαμένα!

Οχι ακόμα.....

Προφανώς υποσυνείδητα σκέφτομαι πως έχω κάνει κάτι στραβό.

Διαφορετικά γιατί η ζωή μου είναι έτσι;

Αλλιώς την περίμενα κι αλλιώς ήρθε....

Τα τελευταία δυο χρόνια...

Ο πρώτος χρόνος πέρασε καλά.....

Οπως τον χρειαζόμουν.....

Η δεύτερη χρονιά όμως...

Νόμιζα πως θα ήταν διαφορετική.

Νόμιζα....

Τίποτα δεν άλλαξε....

Και η μοναξιά δε μ' αρέσει πια.

Δε μπορώ να κάνω κάτι για να την αλλάξω όμως...

Σα να κόλλησε ένας χειμώνας στην ψυχή μου.

Ενας χειμώνας που μόνο ευχάριστος δεν είναι.

Μόνη....

Μοναξιά....χειμώνας.....

Δυο χρόνια χειμώνας.....

Μέσα κι έξω...

Και να μη βρίσκω το κουράγιο να κάνω κάτι!

Οτιδήποτε!

Κινήθηκα λίγο στην αρχή του Μάρτη...

Μετά από λίγες μέρες όμως....

Ξανά τα ίδια.

Λες και είναι χειμώνας.....

Κι ας έχει λιακάδα έξω!

Δεν τη βλέπω....

Βλέπω μέσα μου....

Και μέσα μου είναι χειμώνας.

Λειτουργώ σα να ναι χειμώνας.....

Μέσα μου κάνει κρύο.....

Μέσα μου βρέχει, χιονίζει.....

Χειμώνας.....

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Θα είναι όλοι μαζί 'εκεί' με τη Μελίνα......

Καλό ταξίδι....

Πάντα ήμουν περήφανη που ήμασταν συγγενείς.

Παρακολουθούσα την καριέρα σου από μακριά και σε καμάρωνα.

Πως να έρθω αύριο να σου πω το τελευταίο αντίο;

Εκεί που θα πας θα βρεις κι άλλες θείες, θείους....και τη μαμά μου...

Υπέφερες πολύ.

63 χρονών ο Σοφοκλής......

Εφυγε σήμερα.

Πως να σε αποχαιρετήσω;......

Χρόνια Πολλά....

Αγαπημένη μου V,

γιορτάζεις σήμερα......

Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο.....

Ελπίζω κάποτε να μπορέσεις να με συγχωρήσεις!

Μου έχεις λείψει πολύ....

Χρόνια σου πολλά!!!

Χρόνια καλά κι ευτυχισμένα!!!

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Απαντήσεις της Lolita Nouli

Η Loita Nouli που προσκάλεσα να παίξει δεν έχει blog. Εχει όμως χιούμορ:) Μου έστειλε τις απαντήσεις με mail και σας τις παρουσιάζω να τη γνωρίσετε! 11 δικές μου ερωτήσεις και 11 απαντήσεις της Lolita Nouli:
1) ΄Εχεις κάνει σεξ με κάποιον χωρίς καν να σου αρέσει?
Απαπααα!
2) Έχεις πει ποτέ ψέματα στον κολλητό σου/κολλητή σου?
Στο παρελθόν μικρά χαζά ψεματάκια για να αποφύγω διάφορα παρεπόμενα.Τώρα πλέον καρφώνομαι οπότε τα 'κοψα.Και σκέψου σπουδάζω για να γίνω δικηγόρος!
3)Είχες/έχεις κάποιο ζώο με το οποίο έχεις/είχες δεθεί;
΄Εχω-τον κολλητό μου!Τον πήγα σε πολλά καταφύγια ζώων,αλλά πουθενά δεν τον δέχονται.

4)Υπάρχει κάτι σημαντικό για σένα που το κρύβεις απ' όλους;

Τις σοκολάτες μου.Loli doesn 't share food!Α ναι..και κάτι τάσεις αυτοκαταστροφής ενίοτε.

5)Ποιο θεωρείς χειρότερο ελάττωμα σου;

Την υπερβολική εξάρτησή μου για να είμαι καλά από τους ανθρώπους που αγαπάω.

6)Τι φοράς όταν κοιμάσαι;

Πυτζάμες.Μικρό παιδάκι είμαι,τί περίμενες,προστυχιές?!

7)Ποιο φαγητό δεν μπορείς ούτε να μυρίσεις;

Ααα όλα κι όλα.Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει!

8)Ποιο είναι το αγαπημένο σου ρούχο, που θα το φορούσες και λιωμένο;

Μικρή το έκανα αυτό.Τώρα πια δεν έχω αγαπημένα.

9)Σε ποια πόλη θα μπορούσες να ζήσεις για πάντα;

Οπουδήποτε αρκεί να είχα καλή παρέα.

10)Ποιο είναι το πιο 'κακό' πράγμα που έχεις κάνει;

Μάλλον υπάρχουν πολλά,αλλά μου 'χει κάτσει πολύ στραβά μια σβήστρα που έκλεψα από μια συμμαθήτριά μου στη ΄Β δημοτικού.

11)Ποια είναι η αγαπημένη σου φαντασίωση που δεν έχεις πραγματοποιήσει;

Άστο καλύτερα γιατί δεν έχεις προειδοποίηση περιεχομένου!χαχα να γίνω γυμνάστρια.

Αυτά από μένα!Ελπίζω οι απαντήσεις να μην είναι άκρως αποκαλυπτικές για το ποιόν μου και φάω κανα block στο προσεχές μέλλον!

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

11 + 11 + 11 + 11....

Εχω ενοχές που δεν απάντησα ακόμα στις ερωτήσεις της Λιακάδας....

Περιμένω να μου τις στείλει με email γιατί τις έχασα.....

Της το χρωστάω όμως!

Το λέω γιατί μου τη βγαίνει και μου λέει πως δεν τολμώ!!

Αντε γιατί θα μπλέξουμε τα κερατάκια μας καμιά μέρα:))

Θα απαντήσω στις ερωτήσεις του άσωτου...

Αφού πω πως είναι λέρα και πολύ περίεργος!

Δε με διάλεξε από αγάπη...από περιέργεια:P

Πλάκα κάνω φυσικά και τον ευχαριστώ πολύ!

(Για τους τύπους, γιατί ξέρω πόσο περίεργος είσαι!)

Ας αρχίσω όμως με τις ερωτήσεις.

Ορκίζομαι ν' απαντήσω με κάθε ειλικρίνεια..!!

Θα ήθελα να ξέρω να κάνω άλλο χρώμα τις ερωτήσεις....

Αλλά δεν ξέρω!

1)Πρώτη φορά που έκανες σεξ.

Καλά δε ντρέπεστε καθόλου;

Είπαμε να τα βγάλω όλα στη φόρα αλλά.....

Στα 18 μου.

2)Εχεις κρυφές ανομολόγητες φαντασιώσεις που δεν έχεις εξομολογηθεί παρά μόνο στον εαυτό σου;

Τώρα αυτό είναι ερώτηση;;

Αν είχα θα τις έλεγα δημόσια;

Δεν έχω, είμαι τόσο εξ όλης και προώλης που τα έχω πει όλα!!

3)Αγαπημένο αντικείμενο στο σπίτι σου.

Τα βιβλία μου....χμμ πολλά είναι....

4)Αγαπημένο μπλογκ που δεν έχει σχολιάσει ποτέ το δικό σου.

Απ' τα πολύ αγαπημένα μου δεν έχω παράπονο...

Είμαι τυχερή!

5)Εχεις πει ψέμα την τελευταία εβδομάδα;

Ούτε τον τελευταίο μήνα μπορώ να σου πω!!

Με το χέρι στην καρδιά.

6)Εχεις κλέψει ποτέ;

ΠΟΤΕ!!!

Φοβάμαι.....μια φίλη μου είχε κλέψει για πλάκα πολύ παλιά και την έπιασαν.....

Από τότε ούτε στους εφιάλτες μου!!

7)Αγαπημένη Ελληνίδα τραγουδίστρια/τραγουδιστής.

Χωρίς δεύτερη σκέψη: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας!!

8)Υπάρχει μπλογκ που αντιπαθείς;(μη γράψεις όνομα).

Ναι....θα έγραφα το όνομα γιατί δεν έχω δει να το παρακολουθεί κανένας....

Αλλά δεν πειράζει.

Είναι μια blogger που με έχει βρίσει πολύ άσχημα χωρίς λόγο.

9)Τι σημαίνει για σένα χαρά?

Χαρά, όχι ευτυχία...χμμμ...

Καλοκαίρι, παραλία, γέλιο μέχρι δακρύων.....

10)Εχεις κάνει 1- night stand?

Ναι, έχω γράψει γι αυτό....

Εγώ νόμιζα πως άρχιζα σχέση, εκείνος έλεγε ψέματα....

11)Αγαπημένη εποχή.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!!!!!

Τώρα τι κάνω;

11 δικές μου ερωτήσεις;

Χμμμ δύσκολο.......

Λέω να ακολουθήσω το παράδειγμα του άσωτου....

!)Εχεις κάνει σεξ με κάποιον/κάποια χωρίς καν να σου αρέσει;

2)Εχεις πει ποτέ ψέματα στην/στον κολλητή/κολλητό σου;Αν ναι γιατί;

3)Είχες/έχεις κάποιο ζώο με το οποίο έχεις/είχες δεθεί;

4)Υπάρχει κάτι σημαντικό για σένα που το κρύβεις απ' όλους;

5)Ποιο θεωρείς χειρότερο ελάττωμα σου;

6)Τι φοράς όταν κοιμάσαι;

7)Ποιο φαγητό δεν μπορείς ούτε να μυρίσεις;

8)Ποιο είναι το αγαπημένο σου ρούχο, που θα το φορούσες και λιωμένο;

9)Σε ποια πόλη θα μπορούσες να ζήσεις για πάντα;

10)Ποιο είναι το πιο 'κακό' πράγμα που έχεις κάνει;

11)Ποια είναι η αγαπημένη σου φαντασίωση που δεν έχεις πραγματοποιήσει;

Φοβάμαι πως είμαι εντελώς αδιάκριτη....και περίεργη.....

Ναι γιατί εκεί που δεν ήξερα τι να ρωτήσω τώρα θα θελα να ρωτούσα κι άλλα....

Τώρα διαλέγω 11;

Οκ......

1)kovovoltes

2)Lolita Nouli

3)Fallingstar

4)nasi

5)valie bok

6)Μάγκα Δάγκα

7)Ziggymars

8)Magic Dreams

9)Δανάη

10)Λία

11)Ηλίας Δεσύλας

Ουφ νομίζω τελείωσα....

Ελπίζω να τα έκανα όλα......

Εδώ δράττομαι της ευκαιρίας να πω για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα......

ΠΩΣ Η SERENATA ΕΙΝΑΙ ΓΑΤΑ!!

ΟΧΙ ΓΚΟΦΡΕΤΑ!!!!!

Ελεος μετά από δυο χρόνια!

Οι γάτες στο blog δε σας λένε κάτι;

Αντε, σας φιλώ και σας γλυκασπάζομαι:)!

Περιμένω σχόλια.......

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Οι 11 ερωτήσεις της vanilla...

Η γλυκούλα μου η vanilla, μου έστειλε 11 ερωτήσεις!

Θα απαντήσω σ' αυτές χωρίς φόβο και πάθος....

Δε θα το προχωρήσω όμως το μπλογκοπαιχνίδι....

Επειδή νομίζω πως δε με βλέπετε αφού δεν εμφανίζονται οι αναρτήσεις μου στον πίνακα ελέγχου.....

Ελπίζω να το φτιάξω...κάποτε.....

Εδώ λοιπόν οι ερωτήσεις της vanilla και οι απαντήσεις μου....

Τι σε έκανε να χαμογελάσεις σήμερα;

Τα πουλάκια που άκουσα να κελαηδούν.......

Αν μπορούσες να έχεις μια υπερφυσική δύναμη, ποια θα ήθελες να είναι;

Θα ήθελα να είμαι μάγισσα(καλή)......ή δε μετράει αυτό; Γιατί οι μάγισσες έχουν πολλές δυνάμεις....

Ποιο θεωρείς το μεγαλύτερο ελάττωμά σου;

Εεεεε....νομίζω η αντίδραση μου στη βλακεία του κόσμου........

Δεν το ελέγχω.....

Ποιο θεωρείς το μεγαλύτερο προτέρημα σου;

Οκ αν πρέπει να διαλέξω ένα απ' όλα:P

Δεν είμαι κουτσομπόλα! Καθόλου όμως.

Δε με νοιάζει τι κάνει ο κόσμος αλλά και να μου πουν κάτι για γνωστό άτομο δεν θα το πω πουθενά.

Πιστεύεις στις δεύτερες ευκαιρίες;

Θέλω να πιστεύω και σε δεύτερες και σε τρίτες.....Μόνο βλακείες όμως μου έχουν τύχει επανειλημμένα, τίποτα καλό.....

Τι δεν θα συγχωρούσες ποτέ;

Δεν ξέρω...το ψέμα νομίζω....

Την κοροϊδία, το ψέμα....αυτό δεν συγχωρώ.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που είπες "σ' αγαπώ";

Χμμμ.....πριν χρόνια......Αν εξαιρέσεις τα 'σ' αγαπώ' στον μπαμπά μου φαντάζομαι:P

Πότε ήταν η τελευταία φορά που έγινες ρεζίλι;

Το περασμένο καλοκαίρι και δε θέλω να θυμάμαι!!!! Πάμε παρακάτω!!!

Ποια είναι αγαπημένη σου γεύση παγωτό;

Χμμ σοκολάτα με καραμέλα......Λίγη σοκολάτα με πολλά κομμάτια καραμέλα!! Πεθαίνω γι αυτό.....είναι το μόνο γλυκό τρώω ανεξέλεγκτα!!

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουνε δώσει;

Καμία.....Ισως γιατί δεν ακούω τις συμβουλές που μου δίνουν;....χαχα

Γιατί ξεκίνησες το μπλογκ σου;

Είπα αφού γράφω από παιδί, γιατί δεν το κάνω δημόσια;....και για να αποδείξω σε κάποιον πως τα καταφέρνω χωρίς τη βοήθεια του....

Σας ευχαριστώ όλους που με θυμάστε αν και δε με βλέπετε στο blogroll...

Εαρινή ισημερία σήμερα, επίσημη άνοιξη!!

Εχει κι ένα τέλειο ηλιοβασίλεμα.........

ΥΓ. Ευχαριστώ vanilla μου!! Ευχαριστώ Λιακάδα μου!!!!!

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Κάτι Λιακάδες..!!

Αχ μπήκε η άνοιξη!!!!

Συννεφιά αλλά και κάτι λιακάδεεεες.......

Ηθελα να βγω να ξαπλώσω στον κήπο μαζί με τις γάτες!

Η αλήθεια είναι πως η διάθεση μου έφτιαξε ξαφνικά!

Κυκλοφορώ μ' ένα τεράαααστιο χαμόγελο και έχω όρεξη να κάνω όλες τις δουλειές που βδομάδες τώρα ανέβαλα.

Εχω ερωτευθεί τον ήλιο!

Είχα ξεχάσει πως είναι!!!

Βγήκα χθες και σήμερα, μετά από καιρό που ήμουν κλεισμένη στο σπίτι.....

Τι όμορφα που ήταν!

Εκανα κάτι μεγάλες βόλτες.....

Και τώρα σκοτείνιασε.....

Και έχω κάτι τραβήγματα......

Κράμπες είναι;......

Τα πόδια μου πάντως δεν είναι στα καλύτερα τους.

Αυτά παθαίνεις όταν κλείνεσαι μέσα......

Ερχεται η άνοιξη, οι λιακάδες και ενθουσιάζεσαι, βγαίνεις βολτάρεις, τρέχεις.....

Οχι εσύ δηλαδή.....

Για μένα λέω!

Ενθουσιάστηκα με τις λιακάδες και άρχισα ξαφνικά τις μεγάλες βόλτες.

Ε πιάστηκα τι να γίνει....

Ηθελε σιγά σιγά.

Αλλά έτσι είμαι....

Πέφτω με τα μούτρα όταν μου αρέσει κάτι........

Ετσι είμαι το καλοκαίρι...με τη θάλασσα, με τα παγωτά, με τον έρωτα.....

Δεν έχω μέτρο!

Δε βαριέσαι όμως....

Τόσο μικρή που είναι η ζωή....

Ας γευτούμε κάθε σταγόνα της!!!

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Μια η Ανοιξη.....

Και ξαφνικά μπήκε η άνοιξη!

Βγήκε ένας όμορφος ήλιος.....

Εκανα ό,τι δουλειές είχα μέσα στη χαρά......

Ολα μ' ένα χαμόγελο...

Το μεσημέρι δεν ένοιωθα καμιά κούραση.....

Βγήκα κι έκανα μια όμορφη βόλτα.

Και δε μ' έπιασε αλλεργικό φτέρνισμα απ' τα δέντρα.

Νοιώθω λες κι έχω πάρει δυο τρεις βιταμίνες μαζί.

Duracell!!!!!!

Αν δεν είχε νυχτώσει θ' ανέβαινα στην ταράτσα με τις γάτες!

Τι σου κάνει η άνοιξη......

Αλλος άνθρωπος νοιώθω.

Χθες βράδυ κοιμήθηκε ο μίζερος εαυτός μου...και το πρωί ξύπνησε μια άλλη!

Μια χαμογελαστή, ακούραστη γυναίκα!

Μ' αυτόν τον καιρό δε φοβάμαι.

Αισθάνομαι πως μ' αυτό τον ήλιο κανένα κακό δε μπορεί να μας αγγίξει.....

Ουτοπικό το καταλαβαίνω.

Αφήστε με όμως λίγες μέρες έτσι να χαρώ!

Να κυκλοφορώ με το χαμόγελο....

Ακάματη και με τόσο καλή διάθεση που νόμιζα πως δε θα ξανανιώσω πια!

Ηρθε η άνοιξη με τις αμυγδαλιές και τις μπιγκόνιες....

Εβαλα φρέσκα μυρωδάτα λουλούδια δίπλα στη φωτογραφία της μαμάς μου...

Της αρέσει και κείνης η άνοιξη.

Αχ αν έφτιαχνε και το blog, για μια επιπλέον ευχάριστη έκπληξη....

Ακόμα κι αυτό όμως δε θα μου χαλάσει τη διάθεση σήμερα!

Θα πέσω για ύπνο χαρούμενη!

Πόσον καιρό είχα να νιώσω έτσι....

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Ο κακός μας ο καιρός(;)...

Αυτός ο χειμώνας λες και κράτησε περισσότερο από άλλους.

Ολοι κρυωμένοι γρυπιασμένοι και μίζεροι....

Τι να πουν και οι άστεγοι;....

Δε νομίζω πως έφταιξε τόσο ο κακός καιρός...

Τα όσα έγιναν και συνεχίζουν μας έχουν τσακίσει.

Οπου και να κοιτάξεις η κατάσταση δραματική.....

Λένε θα φτιάξει όπου να ναι ο καιρός, θα μπει η άνοιξη....

Καιρός να μαζέψουμε τα χοντρά πουλόβερ, τα παλτά.......

Να βγάλουμε τ' ανοιξιάτικα μας!

Να βγούμε σαν τα σαλιγκάρια απ' τα σπίτια που κλειστήκαμε.....

Να πάμε βόλτες, να λιαστούμε σαν τις γάτες.....

Να θυμηθούμε που έχουμε αφήσει το καλό μας χαμόγελο!

Να ψάξουμε να το βρούμε και να το φορέσουμε.....

Αντίθετα στη μαυρίλα των καιρών εμείς!

Μόνον έτσι θ' αντέξουμε.....

Ας θυμηθούμε πως είμαστε τυχεροί!!

Οσοι έχουμε δουλειά, σπίτι δικό μας, φαΐ στο τραπέζι μας, θέρμανση....

Πολλά πράγματα που θεωρούσαμε αυτονόητα δεν είναι πια.....

Και γω που παραπονιέμαι μια βδομάδα τώρα πως έχει πρόβλημα το blog μου......

Ξέρω πως κάποιοι γελάνε πικρά που με ακούνε.....

Γελάνε πικρά γιατί εκείνοι δεν έχουν πρόσβαση στο internet.

Δεν έχουν υπολογιστή, δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν πολλά απ' αυτά που έχω εγώ......

Εγώ και αρκετοί άλλοι!

Εμείς που είμαστε ακόμα, τυχεροί δεν έχουμε δικαίωμα να είμαστε μίζεροι.

Χαμογελάστε λοιπόν!

Οχι από υποχρέωση, αλλά για να δείξουμε στην τύχη μας πως δεν είμαστε αγνώμονες!!!

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Αναποφάσιστες μέρες...

Είναι κάτι μέρες....

Σαν τη σημερινή...

Αναποφάσιστες....

Συννεφιά και φαίνεται να πηγαίνει για βροχή αλλά δε βρέχει...

Ο άνεμος λυσσομανά....

Τα δέντρα κουνιούνται σαν τα πλοία στο Αιγαίο...

Τα έπιπλα σέρνονται στο διπλανό μπαλκόνι....

Οι τέντες σκίζονται....

Τα παντζούρια κλείνουν βιαστικά....

Μένω ν' ακούω το θόρυβο των δέντρων....

Τις τέντες που χτυπούν.....

Κοιτάζω χαρτιά να πετάνε...ποιος ξέρει τι γράφουν;...

Αυτά τα χαρτιά που δεν ξέρεις από που έφυγαν......

Τι γράφουν....

Που είχαν σκοπό να πάνε...

Με το τρελό ταξίδι των χαρτιών πλάθω ιστορίες....

Ξέρω πως κάποια σκουπιδάκια είναι.

Μ' αρέσει όμως να φαντάζομαι πως είναι ερωτικά γράμματα!

Γράμματα ενός εραστή.....

Ενός πονεμένου άντρα...

Που θέλει απελπισμένα να επικοινωνήσει με την αγαπημένη του.

Να της πει πως λυπάται...

Να ζητήσει συγγνώμη....

Τα πήρε όμως ο άθλιος αυτός αέρας....

Τα πήρε και τα ταξιδεύει...

Θα φτάσουν άραγε σ' εκείνη;

Η θα χαθούν κάπου στην πόλη;

Θα βρεθεί μια σελίδα σε ένα μπαλκόνι, άλλη σε άλλο.....

Θα σχιστούν...

Και κανείς δε θα μάθει ποτέ τη σημασία τους...

Θα τα σκουπίσει αύριο κάποια νοικοκυρά.

Θα πάνε στα σκουπίδια και ο μεγάλος έρωτας θα τελειώσει εκεί.....

Θα τα πάρει το σκουπιδιάρικο μαζί με τη μισοφάγωτη πίτσα και τις φλούδες απ' το καρπούζι...

Δεν αξίζει τέτοιο τέλος σ' έναν έρωτα...

Γι αυτό θα θελα να ήξερα.....

Από που έρχονται....

Αν τα πήρε ο αέρας ή τα πέταξε.......εκείνος....

Απελπισμένος......

Κι εκείνη;

Θα μάθει ποτέ τι σκέφτεται ο άντρας που αγαπά;

Πόσο πονά;

Πόσο διστάζει;

Αναποφάσιστος κι εκείνος.....

Σαν τον καιρό......


Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Αλλα blogs ίδια συναισθήματα...

Οσο διαβάζω ξένα blogs σκοντάφτω σε κάτι συναισθήματα......

Σα να διαβάζω δικά μου βιώματα με διαφορετική γραφή.

Είναι ένα περίεργο συναίσθημα...φέρνει ανατριχίλα....

Διαβάζω ιστορίες ξένων ανθρώπων που έχουν κάνει ακριβώς τα ίδια λάθη με μένα!

Που έχουν βιώσει τον πόνο της απώλειας όπως εγώ....

Τον έρωτα το πάθος......

Εκείνο που με παραξενεύει όμως είναι όταν βλέπω τον ίδιο τρόπο σκέψης.

Μα τα ίδια λάθη, ο ίδιος πόνος, οι ίδιες ανάγκες;....

Από άντρες και γυναίκες;........

Τελικά δε διαφέρουμε τόσο πολύ.

Μόνο ο τρόπος έκφρασης αλλάζει.

Τα βασικά προβλήματα είναι τα ίδια για όλους.

Θα μου πεις τι νομίζεις πως ανακάλυψες τώρα;

Μα είναι διαφορετικά να τα διαβάζεις στα βιβλία....

Εντελώς διαφορετικό απ' το blog που είναι και κατάθεση ψυχής από πολλούς.

Χαμογελάω γλυκόπικρα.

Δεν είμαι εξωγήινη όπως φοβόμουν!

Δεν είμαι μόνη ούτε διαφορετική......

Ισως ανήκω σε μια κατηγορία ανθρώπων περισσότερο ευαίσθητων.

Ομως δεν είναι τόσο λίγοι όσο νόμιζα!

Το αντίθετο.

Και δε με παραξενεύει πια όταν διαβάζω για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα.

Για τον πόνο της απώλειας.

Ταράζομαι όταν βλέπω τα ίδια ακριβώς λάθη......

Τις ίδιες σκέψεις για τους γονείς......

Οταν μου άφηναν σχόλια λέγοντας πως νιώθουν ακριβώς όπως γράφω....

Δεν είχα δώσει την πρέπουσα σημασία.

Είχα συγκινηθεί, αλλά δεν είχα καταλάβει.....

Σήμερα ξαναδιάβασα για πολλοστή φορά το 'je parle de toi' του Kolpo Grosso.

Βούρκωσα...ήθελα να αφήσω σχόλιο μα δεν έβρισκα τις λέξεις....

Μπλέχτηκαν, κουβάρι στο μυαλό μου...

Πλημμύρισα συναισθήματα....

Χαρά και λύπη μπερδεύτηκαν....

Κοίταξα και γω τα δάχτυλα των ποδιών μου......

Μοιάζουν με της μαμάς(ευτυχώς)του μπαμπά είναι κάπως......

Γονίδια.......

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Kolpo Grosso που μ' έκανε να νιώσω πολύ λιγότερο μόνη!

Κι ένα μικρό ευχαριστώ στην πολύ αγαπημένη μου kihli για την 'ενός λεπτού κραυγή'!!!!!!.......