Είχα προσπαθήσει να σοβαρευτώ στα τελευταία πόστς....
Ελπίζω να το προσέξατε!
Εκεί που θέλω όμως να ξεχαστώ, να κρυφτώ.....
Ολο και κάτι διαβάζω και με παίρνουν τα ζουμιά, είμαι και ευαίσθητη...
Δυο χρόνια που γράφω στο blog αναρωτιέμαι που είναι οι άντρες.
Οι strait γοητευτικοί, έξυπνοι άντρες.
Ολοι μου λένε να έχω πίστη και ο κατάλληλος θα βρεθεί εκεί που δε θα το περιμένω.
Και το πίστεψα για λίγο....
Ελα όμως που θυμάμαι τα παλιά......
Ακούω και δικές σας ιστορίες και με πιάνει το παράπονο.
Εχω ανάγκη να ερωτευθώ ξανά!
Κι ας είναι λάθος.......
Μου λείπει η τρυφερότητα...
Το χέρι που θα κρατά το δικό μου......
Η αγκαλιά που θα χωρά εμένα....
Τα τηλεφωνήματα για να μ' ακούσει.....
Να ξυπνώ και να είναι πλάι μου....
Μου λείπει το 'σ' αγαπώ'.......
Μου λείπει.....
Προσπαθώ να ξεχάσω.....
Αχ αυτή η serenata......
Δε βάζει μυαλό......
