Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Βουβός πόνος...


Είναι κάποια πράγματα που δεν τ' αγγίζεις.
Οσα χρόνια κι αν περάσουν.
Είναι τραύματα που δεν κλείνουν.
Πρόσωπα που δε χρειάζεσαι φωτογραφία να θυμηθείς.
Φωνές που ακούς κι ας βάζεις τα χέρια στ' αυτιά.
Κάποια πράγματα δεν τ' αγγίζεις.
Δεν τα βγάζεις απ' τη ντουλάπα.
Αστα κρυμμένα.....
Γιατί σκαλίζεις τις αναμνήσεις;
Τόση προσπάθεια έκανες μπας και ξεχάσεις.
Τίποτα δεν κατάφερες....
Ούτε τον εαυτό σου δεν ξεγελάς.
Μη σκαλίζεις το παρελθόν.
Δεν έχει νόημα.
Ποιος είπε πως ο χρόνος είναι γιατρός;
Τι χαζομάρες λέει ο κόσμος....
Πόσες εκφράσεις δίχως νόημα χρησιμοποιούμε....
Προσπαθούμε να γιατρέψουμε ή να κοροϊδέψουμε τον ίδιο μας τον εαυτό;
Κάποια πράγματα δεν τ' αγγίζει ούτε ο χρόνος.
Οσο και να προσπαθήσεις δε μπορείς να ξεχάσεις.
Δε γιατρεύονται αυτές οι πληγές.
Ανοιχτές μένουν ότι και αν κάνεις.
Δεν υπάρχει σημάδι.
Ξέρεις καλά όμως που είναι.
Κάποια πράγματα μένουν μακριά από τα μάτια των άλλων.
Τα γνωρίζεις μόνον εσύ.
Κι ο πόνος είναι όλος δικός σου......