Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Μια Γάτα που αγάπησε μια Σκυλίτσα


Αυτή είναι η Ντόρα (που τη μαμά της την έλεγαν Λόρα). 
Χαλαρώνει το μεσημέρι του Πάσχα κάτω από την πορτοκαλιά. 
Εφαγε και τη χαϊδέψαμε όλοι.... 
Είναι η σκυλίτσα που σας είχα γράψει πέρυσι το καλοκαίρι. 
Τι να πω;..... 
Οι δικοί της έφυγαν λίγες μέρες και μου την άφησαν.
Ξέρουν πια πόσο την αγαπώ και μ' αγαπά.....
Εμαθε κάθε γωνιά του κήπου. 
Πήγαμε βόλτες, με λουρί και χωρίς... 
Είναι το πιο ήρεμο πλάσμα! 
Χαδιάρικο, αγαπησιάρικο, δίνει τόση αγάπη που δεν το φανταζόμουν ποτέ. 
Εγώ, η serenata, μια ζωή με γάτες λάτρεψα αυτή τη σκυλίτσα! 
Δεν υπάρχει πιο καλό σκυλί! 
Πανέξυπνο, καθόλου μα καθόλου επιθετικό, καλοσυνάτο και χαμογελαστό, πάντα έτοιμο να δώσει αγάπη... 
Εντάξει δεν είναι φύλακας! 
Με τίποτα!! 
Θα κουραστείς να τη χαϊδεύεις και θα σε πεθάνει στο γλείψιμο όταν σε αγαπήσει. 
Θέλει συντροφιά, δεν αντέχει μόνη... 
Θα μπορούσα να γράφω μέρες για κείνη! 
Πόσο καλή είναι, πόσο διαφορετική από τα άλλα σκυλιά...
Εχει να κάνει και με τη ράτσα της.
Οσοι αγαπούν τα σκυλιά θα καταλάβουν.
Ακόμα και γω, μια ζωή γάτα έδωσα την ψυχή μου σε μια σκυλίτσα....
Κι εκείνη όμως.....δείχνει την αγάπη της με κάθε τρόπο......